Το παραδοσιακό ΓΟΥΣΟΥ, ως πολεμική τέχνη, συστηματοποιήθηκε και έγινε μέρος της εκπαίδευσης όχι μόνο των πολεμιστών αλλά και του απλού λαού. Η ανάγκη της δημιουργίας του και οι πρώτες βασικές του μορφές είχαν σχέση αιτίας - αιτιατού με τη γαιοπολιτικοκοινωνική πραγματικότητα της ασιατικής χώρας. Έχει... ταξιδέψει στο χρόνο, προσαρμοζόμενο στις αλλαγές και τις ανάγκες της καθημερινής ζωής, σε μια διαδρομή μεγαλύτερη των 3000 χρόνων.

  Στη πορεία των αιώνων απέκτησε πλούσιο περιεχόμενο και πολλές μορφές. Για να προσεγγίσει θεωρητικά κάποιος το εύρος του, ενδεικτικό είναι το παράδειγμα με το δέντρο. Υπάρχει ο βασικός κορμός, με τα μεγάλα κλαδιά. Σε κάθε κλαδί, αναπτύσσονται άλλα και πάνω σ' αυτά άλλα κλπ. Το ΓΟΥΣΟΥ ανέπτυξε αναπνευστικές ασκήσεις, ήπιες αλλά και εντονότερες σωματικές κινήσεις που οδηγούν σε σύνθετες αθλητικές και μαχητικές επιδεξιότητες, οι οποίες γυμνάζουν ολόπλευρα τους νέους και διατηρούν την ευεξία στις μεγάλες ηλικίες. Παράλληλα διατήρησε από τη παραδοσιακή τέχνη του πολέμου, το πνεύμα του μαχητή, αποτελεσματικές και εφαρμόσιμες τεχνικές αυτοάμυνας. Ότι δηλαδή χρειάζεται ο σύγχρονος άνθρωπος για ν' αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της καθημερινής ζωής.

  Δύο είναι οι βασικοί διαχωρισμοί μεταξύ των πολυάριθμων στυλ:

α) Ανάλογα με την γεωγραφική τους προέλευση, σε βόρεια και νότια, και
β) Ανάλογα με τον τρόπο εξάσκησης, σε "εσωτερικά" και "εξωτερικά".

Από το Ινστιτούτο Έρευνας Κινέζικων Πολεμικών Τεχνών, έχουν αναγνωριστεί 129 στυλ. Ως τα πλέον διαδεδομένα θεωρούνται 13 στυλ.